Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Οι 10 καλύτερες ταινίες του 2014


10. Δικός της (Her)
Μια πρωτότυπη όμορφη ιστορία με ένα ακόμα ρεσιτάλ ερμηνείας από το Χοακίν Φόινιξ.


9. Captain American : The Winter Soldier 
Αν και δεν είμαι απίστευτος φαν του είδους, η Marvel κάνει σωστές κινήσεις ώστε να προσελκύει και απλούς κοινούς θνητούς σινεφίλ στις οθόνες των multiplex. Απίστευτη κατασκοπική δράση.


8. Ο λύκος της Wall Street.
Α ρε Λίο, δεν το πήρες το Όσκαρ, δεν κλαίμε. Άσε τα γερόντια της Ακαδημίας να κοιμούνται.



7. The Lego Movie
Να πω την αλήθεια, μου έκανε μεγάλη έκπληξη αυτή η ταινία. Πρωτότυπο, τρελό χιούμορ, και πολύ έξυπνο.


6. Interstellar 
Έχει θεματάκια η ταινία αλλά όταν φεύγεις απο το σινεμά και έχει ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη κάτι σου λέει αυτό. Γεια σου ρε Νόλαν αρρώστια.


5. Το κορίτσι που εξαφανίστηκε.
Ναι ρε καθυστέρια, μπορεί ο Άφλεκ το παιδί να παίξει, και παίζει μια χαρά. Η ταινία είναι ούλα τα λεφτά. Είναι Φίντσερ καλέ για αυτό.


4. The Grand Budapest Hotel 
Αν και ένα στόρι το οποίο δεν σε τρελαίνει, οι χαρακτήρες, η σκηνοθεσία και όλα αυτά τα μαγικά χρώματα που μας δίνει ο Γουες Άντερσον κάνουν την διαφορά.


3. Under the Skin
Μωρή Σκάρλετ πότε θα γίνω πατέρας του παιδιού σου; Η ταινία δεν είναι για όλους. Είναι ορισμός του arty movie. Καύλα.


2. Enemy 
Δεν άρεσε σε φίλους και γνωστούς γιατί δεν είχε συνοχή και εγώ δεν ξέρω τι. Είναι mindblowing. Είναι σχολή αυτή η ταινία, σου αρέσει δεν σου αρέσει.


1. Nymphomaniac Part 1 & 2
Ο Τρίερ εκτός απο μια πανέξυπνη marketing καμπάνια που έκανε στην ταινία πριν προβληθεί οτι και καλά είναι τσόντα (που δεν είναι) έκανε και την καλύτερη ταινία της καριέρας του. Ανθρώπινο, βίαιο, ερωτικό. Σε γαμάει.


Κάποιες ταινίες είναι παραγωγής του '13 αλλά διανεμήθηκαν στην Ελλάδα το '14. So what?

Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Γιατί αγαπώ τον κινηματογράφο του Κουέντιν Ταραντίνο!

Σέβομαι και αγαπώ πολύ τον κινηματογράφο του Κουέντιν Ταραντίνο. Οι ταινίες του μου έχουν αλλάξει εντελώς την ζωή μου, τον τρόπο που βλέπω ταινίες, αλλά και την κουλτούρα μου. Η πρώτη φορά που αποφάσισα να δω ταινία του ήταν το Pulp Fiction (που μάλλον είναι και η αγαπημένη μου ταινία). Ήταν κάτι το εντελώς διαφορετικό, η χαρακτήρες του, η αφήγηση του. Οι διάλογοι που σπάνε κόκκαλα. Με αυτόν τον τρόπο ο Ταραντίνο έφτιαξε μια δική του μυθολογία. Έκανε κάτι δικό του. Δεν  έχει σπουδάσει σκηνοθεσία και όπως έχει πει και ο ίδιος : Δεν έχω πάει σε κινηματογραφική σχολή, έχω πάει όμως σινεμά. 
Είναι μια ιδιοφυΐα, μπροστά από την εποχή του, και αυτά φυσικά είναι δική μου άποψη, αλλά κανείς δεν μπορεί να μην παραδεχτεί πως ο τύπος το κατέχει το άθλημα. Είναι από τους λίγους σήμερα που σέβεται τον κινηματογράφο και το κοινό του, και το κάνει αυτό επειδή ξέρει ότι είναι καλός. Όλες του οι ταινίες είναι φόρος τιμής σε κάποιο είδος ταινιών. Θέλει να κάνει γκανγκστερική ταινία; Κάνει το Pulp Fiction. Θέλει να κάνει μια ταινία με κούνγκ φού και αεροπλανικά; Κάνει το Kill Bill. Θέλει να κάνει πολεμική; Κάνει τους Άδοξους Μπάσταρδους κτλ. Αλλά όλα με το δικό του στυλ. Δεν είμαι φαν των πολεμικών ταινιών και των γουέστερν (με το ζόρι τις βλέπω δηλαδή) αλλά οι Άδοξοι και το Django ήταν τσινιάρες φίλε μου.
Θυμάμαι τον Ιανουάριο του 2013 πήγαμε με ένα φιλαράκι μου στην πρεμιέρα του Django Uncained. Ήταν η πρώτη φορά που είδα Ταραντίνο στον κινηματογράφο. Η απόλυτη διασκέδασή. Και αυτό είναι το ζήτημα, βλέπεις ταινίες για να διασκεδάσεις και να περάσεις καλά, δεν είναι απαραίτητο μια ταινία να έχει κάτι το ψαγμένο και κάτι το ακαταλαβήστικο για να είναι ωραία ταινία. Έχω απογοητευτεί λίγο από τις ταινίες τον τελευταίο καιρό, και ο Κουέντιν είναι από τους λίγους σήμερα που μας προσφέρουν καλό κινηματογράφο, με τέλειο σενάριο-σκηνοθεσία, και υπέροχες ερμηνείες. Επίσης μπορώ να πω πως ο Ταραντίνο είναι και πολύ καλός ηθοποιός, εχεί δώσει κάποιες ερμηνείες στις ταινίες του που ήταν πολύ καλός, όπως έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός και σε ταινίες του φίλου και συνάδελφου Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ.
Άμα τον δω στον δρόμο, θέλω να τον αγκαλιάσω και να τον ευχαριστήσω για τις ταινίες, την κληρονομιά που έδωσε και που θα δώσει ακόμα στο σινεμά.. Και αν θέλει θα του ζητήσω να πιούμε μπύρες και να αράξουμε.
Ταινίες του : Reservoir Dogs (1992), Pulp Fiction (1994), Four Rooms (1995), Jackie Brown (1997), Kill Bill Volume I (2003), Kill Bill Volume II (2004),Death Prood (2007), Inglorious Basterds (2009), Django Unchained (2012).


Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Πατάτες και ντομάτες. (Ιανουάριος-Απρίλιος 2014)

Δεν δημοσιεύω πολύ στο blog γιατί απλά βαριέμαι. Θα προσπαθώ όμως να ανεβάζω πιο συχνά ρε παιδί μου.
Ταινίες που είδα πρόσφατα, απλά. Χωρίς πολλά λόγια. Λίγα και απλά.

NYMPOMANIAC. PART 1 & 2 [4/5]
Αν είσαι φαν του Τριερ ναι θα περιμένεις μια πολύ καλή ταινία. Αν όχι τότε καλύτερα να μην μπεις στο κόπο. Έχει γυμνό, αλλά πίστεψε με δεν είναι το γυμνό που ΣΟΚΑΡΕΙ. Γαμάει από κει που δεν το περιμένεις.
Nymphomaniac: Volume I

Enemy [3,5/5]
Ξέρεις είναι από αυτές τις ταινίες που στο τέλος είσαι σε φάση, ποοοο αυτό θέλει ανάλυση. Άντε τώρα να μιλάω με άλλους τύπους που έχουν δει την ταινία σε φόρουμς (Donnie Darko εποχές!!!)
Enemy

Δικός της [4,5/5]
Όχι δεν είμαι χίπστερ του κερατά. Απλώς είναι ταινιάρα που να πάρει ο διάβολος. Χοακίν είσαι ηθοποιάρα αγόρι μου. Ναι σε χαίρεται η μανούλα σου.



Don Jon [2/5]
Καλή ταινιούλα μωρέ, αλλά είναι λίγο φάση 500 days of summer με λίγο τσόντα μέσα αλλά ΟΚ.


The Wolf of Wall Street [4,5/5]
Ναι, είναι ταινιάρα, 3 ώρες απόλυτης διασκέδασης. Leo που το έκρυβες τόσο ταλέντο;


Grand Piano [3/5]
Αν μου το χάλασε λίγο το φινάλε, η ταινία βλέπεται ευχάριστα. Με καλές δόσης σασπένς και καλή δράση δωματίου, αλλά δεν νομίζω πως θα χονέψω ποτέ τον τύπο που έπαιζε τον Φρόντο στο LOTR βαριέμαι να το googlaρω κιόλας, ΦΑΝΤΑΣΟΥ.


The Grand Budapest Hotel [4/5]
Μάλλον είναι η ταινία της χρονιάς. Wes Anderson είσαι απο τους αγαπημένους μου και κανένας δεν μου αλλάζει την γνώμη.



Ανυπόφοροι γείτονες [3/5]
Ξέρεις τώρα καφρίλα μέχρι τέλους. Γελάς. Γελάς. Γελάς.




Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014

Ο λύκος της Wall Street (4,5/5)

Είναι Σκορσέζε, αυτό το κάνει μόνο και μόνο ΤΑΙΝΙΑΡΑ. 3 ώρες κινηματογραφική απόλαυσης. Τρομερό χιούμορ, καλογραμμένο σενάριο, ένταση, sex drugs and rock n roll, ενας Λεο Ντι Κάπριο να δίνει πόνο (γιατί είναι ηθοποιάρα). Αν δεν μπει υποψήφιος στα Όσκαρ θα πάω και θα αρχίζω να αποκεφαλίζω τα μέλη της ακαδημίας... έλεος. Τσακίσου.

Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2014

Οι καλύτερες ταινίες του 2013

10. Star Trek Into Darkness
Ο JJ Abrams είναι geek μέχρι το κόκκαλο.  ευχαριστώ που υπάρχεις. 


9. Kick Ass 2 
Η πιο διασκεδαστική ταινία της χρονιάς. Γαμάει και δέρνει λέμε!!


8. Το Κάλεσμα.
Είναι σίγουρα από τα πιο έξυπνα και ολοκληρωμένα ψυχολογικά θρίλερ των τελευταίων ετών.
 
07. Would you rather
Δεν υπάρχει γιατί, δεν υπάρχει γιατί. ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑΙΝΙΑΡΑ ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΟΥ ΜΕ ΑΥΤΗΝ. Jeffrey Combs υποκλίνομαι.


06. Pacific Rim.
Γιατί είναι Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο ρε μουνιά.


05. Gravity.
Πέρα απο το ΄΄Αμερικάνικο κλισέ΄΄ αλλά και το ΄΄έπρεπε να το δώ ρε γαμώτι μου σε 3D΄΄ είναι μια ταινία πολύ καλή απο θέματα εικόνας και πρωτότυπου σεναρίου.


04. Prisoners.
Ξεχασε τα όλα και μείνε με τον στόμα ανοιχτό. Τέλος.



03. The worlds end
Μια κωμωδία πρωτότυπη με γαμάτους χαρακτήρες ηθοποιούς τα ΠΑΝΤΑ. Είναι μια ταινία με λίγα λόγια που σέβεται τον εαυτό της.
The World's End

02. Frozen.
Yes ma friend. Βλέποντας αυτή την ταινία μου ήρθαν στο μυαλό μου παλιές κλασσικές ταινίες τις Disney. Χειροκρότημα κλαψ κλαψ και μπουρου μπούρου, Α έχει και ωραία τραγουδάκια.


01. Stoker.
 Είναι η ταινία που αν ζούσε ο Άλφρεντ Χιτσκόκ θα υποκλινόταν. Το ίδιο και εγώ.

Whatever. Αντε και του χρόνου.


Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Kick Ass 2 (3,5/5)

Ναι το σίκουελ τα σπάει!!!! Αν σας άρεσε το πρώτο δεν υπάρχει περίπτωση να μην σας αρέσει το δεύτερο. Ο Τζίμ Κάρει κλέβει την παράσταση.
Ο πόλεμος με την Rotten Tomatoes μόλις ξεκίνησε http://www.rottentomatoes.com/m/kick_ass_2_2013/

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Οικογένεια Μίλερ (2/5)

Υποσχόμενη γλυκιά κωμωδιούλα, αλλά μετά το πρώτο 40' το χαλάει το παραμύθι. Αν νομίζεις ότι θα περάσεις καλά, εντάξει. Αλλά μην περιμένεις τίποτα το ιδιαίτερο. Είναι ευχάριστη, όχι άσχημη, αλλά δεν σε αφήνει και συγκινημένο. Μόνο και μόνο που είδα την Τζένιφερ Άνιστον με εσώρουχα και να χορεύει αισθησιακό στριπτίζ μου αρκεί...