Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Γιατί αγαπώ τον κινηματογράφο του Κουέντιν Ταραντίνο!

Σέβομαι και αγαπώ πολύ τον κινηματογράφο του Κουέντιν Ταραντίνο. Οι ταινίες του μου έχουν αλλάξει εντελώς την ζωή μου, τον τρόπο που βλέπω ταινίες, αλλά και την κουλτούρα μου. Η πρώτη φορά που αποφάσισα να δω ταινία του ήταν το Pulp Fiction (που μάλλον είναι και η αγαπημένη μου ταινία). Ήταν κάτι το εντελώς διαφορετικό, η χαρακτήρες του, η αφήγηση του. Οι διάλογοι που σπάνε κόκκαλα. Με αυτόν τον τρόπο ο Ταραντίνο έφτιαξε μια δική του μυθολογία. Έκανε κάτι δικό του. Δεν  έχει σπουδάσει σκηνοθεσία και όπως έχει πει και ο ίδιος : Δεν έχω πάει σε κινηματογραφική σχολή, έχω πάει όμως σινεμά. 
Είναι μια ιδιοφυΐα, μπροστά από την εποχή του, και αυτά φυσικά είναι δική μου άποψη, αλλά κανείς δεν μπορεί να μην παραδεχτεί πως ο τύπος το κατέχει το άθλημα. Είναι από τους λίγους σήμερα που σέβεται τον κινηματογράφο και το κοινό του, και το κάνει αυτό επειδή ξέρει ότι είναι καλός. Όλες του οι ταινίες είναι φόρος τιμής σε κάποιο είδος ταινιών. Θέλει να κάνει γκανγκστερική ταινία; Κάνει το Pulp Fiction. Θέλει να κάνει μια ταινία με κούνγκ φού και αεροπλανικά; Κάνει το Kill Bill. Θέλει να κάνει πολεμική; Κάνει τους Άδοξους Μπάσταρδους κτλ. Αλλά όλα με το δικό του στυλ. Δεν είμαι φαν των πολεμικών ταινιών και των γουέστερν (με το ζόρι τις βλέπω δηλαδή) αλλά οι Άδοξοι και το Django ήταν τσινιάρες φίλε μου.
Θυμάμαι τον Ιανουάριο του 2013 πήγαμε με ένα φιλαράκι μου στην πρεμιέρα του Django Uncained. Ήταν η πρώτη φορά που είδα Ταραντίνο στον κινηματογράφο. Η απόλυτη διασκέδασή. Και αυτό είναι το ζήτημα, βλέπεις ταινίες για να διασκεδάσεις και να περάσεις καλά, δεν είναι απαραίτητο μια ταινία να έχει κάτι το ψαγμένο και κάτι το ακαταλαβήστικο για να είναι ωραία ταινία. Έχω απογοητευτεί λίγο από τις ταινίες τον τελευταίο καιρό, και ο Κουέντιν είναι από τους λίγους σήμερα που μας προσφέρουν καλό κινηματογράφο, με τέλειο σενάριο-σκηνοθεσία, και υπέροχες ερμηνείες. Επίσης μπορώ να πω πως ο Ταραντίνο είναι και πολύ καλός ηθοποιός, εχεί δώσει κάποιες ερμηνείες στις ταινίες του που ήταν πολύ καλός, όπως έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός και σε ταινίες του φίλου και συνάδελφου Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ.
Άμα τον δω στον δρόμο, θέλω να τον αγκαλιάσω και να τον ευχαριστήσω για τις ταινίες, την κληρονομιά που έδωσε και που θα δώσει ακόμα στο σινεμά.. Και αν θέλει θα του ζητήσω να πιούμε μπύρες και να αράξουμε.
Ταινίες του : Reservoir Dogs (1992), Pulp Fiction (1994), Four Rooms (1995), Jackie Brown (1997), Kill Bill Volume I (2003), Kill Bill Volume II (2004),Death Prood (2007), Inglorious Basterds (2009), Django Unchained (2012).


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου